Red sand and blue oceans

G'day everyone!

Vanuit het regenachtige Rainbowbeach hier weer een update van mijn reis. Inmiddels heeft Outback Jamie al heel wat nieuwe avonturen beleefd. Laten we beginnen bij de tour van 6 dagen door het echte Australie.

Zoals jullie in mijn vorige blog hebben kunnen lezen werden we dag van vertrek om 6.40 opgehaald. Ons ophaalpunt was het Hilton hotel in het midden van het centrum. Stonden we dan 's ochtends vroeg met onze miezerige backpackjes voor het super deluxe Hilton Hotel. Gelukkig kwam de bus ook nog eens op tijd.... Een half uur te laat. Moet een leuk gezicht zijn geweest twee meiden met backpack voor dat mega hotel!
Maar dat terzijde ;-)

Hilde en ik waren allebei een beetje pessimistisch met betrekking tot de outbacktour. 5 nachten op de grond slapen, geen wc's en douches was ons verteld. Nou we durven nu te zeggen dat we het voor geen goud hadden willen missen. En met die wc's en douches viel het reuze mee! We hadden prima wc's en douches.

Onze groep bestond uit 16 mensen en de tourguide Dan. Omdat het die week heel druk was waren er twee groepen onderweg. We deden niet alle activiteiten samen, maar sliepen wel iedere avond op dezelfde campground. Dus uiteindelijk waren we met een groep van 40 man. Lekkere drukke boel in die enorme, vooral lege, outback.

Mijn familie had me al gewaarschuwd dat er waarschijnlijk heel veel vliegen zouden zijn in de outback, maar zoveel vliegen had ik nooit verwacht. Ik heb nog nooit zoveel vliegen gezien. Ze zaten overal, in je oren, in je neus zelfs in je ogen. Het was echt vreselijk. Toch hebben we het 6 dagen volgehouden en zijn we er na verloop van tijd aan gewend geraakt.

Dag een was vooral veel rijden en boodschappen inslaan voor de komende 6 dagen. Niet veel gedaan dus. 'S avonds kwamen we aan op onze eerste camping. Toen was het moment daar, we mochten kennis maken met onze slaapvoorziening voor de komende nachten, namelijk de beroemde SWAG. Een soort dikke slaapzak met daarin een matrasje.
We kregen uitleg hoe het precies werkte en wat we ermee moesten doen.
Er werd gezegd, vooral niet je schoenen naast je swag leggen. Dingo's zijn gewoon honden en honden vinden het leuk om er met je schoenen vandoor te gaan. Ja fijn hoor lig je daar op de grond in de openlucht wetende dat er een dingo met je schoenen kan komen spelen. Lief hondje!

Die avond stond er een BBQ op het menu en een heerlijk kampvuur waar we de hele avond met z'n alle hebben gezetten. We gingen vroeg onze swag in, want de volgende dag zou de bus om 6.30 vertrekken.
Het was geweldig! Lagen we dan in de openlucht onder de sterrenhemel. Het mooiste was, Dan vertelde ons dat deze sterrenhemel nog niets was in vergelijking met verder de outback in!

Ik heb die nacht heerlijk geslapen.

Dag twee was een lange dag met veel uren rijden. Onze bestemming voor die dag was Cooper Pedy. Een heel bijzonder plaatsje waar huizen gebouwd zijn onder de grond. Dit omdat het in de zomers zo vreselijk heet kan zijn en de winters enorm koud. Onder de grond is het een constante temperatuur tussen de 21 en 16 graden. Ook wij sliepen die nacht niet in een swag maar in een hostel onder de grond. Heerlijk een avond in een normaal bed. De avond werd afgesloten met pizza eten onder het genot van een schitterende sunset.

Dus wij dachten dat we dag 1 en 2 vroeg vertrokken. Dag 3 t/m dag 6 waren veel beter hoor! We mochten iedere ochtend uitslapen tot de mooie tijd van 5 uur. Wat een luxe! Om 5.45 zat iedereen fris en fruitig in de bus om een sunrise te bekijken!

Ik kan je zeggen de eerste dag was zwaar, maar daarna werden we zelfs uit ons zelf rond 5 uur wakker. Je went er vanzelf aan. Ik zou zeggen probeer het een keer, je dag duurt 3x zo lang ;-)

Na Coober Pedy moesten we nog eenmaal een lang stuk rijden. Dag 3 was heel bijzonder. De dag van het wereldberoemde Uluru (ayersrock).
Naarmate we dichterbij kwamen kreeg het zand een steeds rodere kleur. En was er steeds meer groen te zien. Wij dachten dat de outback een dorre kale woestijn zou zijn. Maar er was enorm veel groen te zien om dat mooie rode zand.

Vlak voordat we er aan kwamen zei Dan het volgende tegen ons:

Straks verschijnt er aan je linkerhand iets fascinerends. Het is groot en rood. Ik wil dat jullie allemaal een momentje voor jezelf nemen en genieten van dit mooie verschijnsel.

Ja hoor... Jamie had het natuurlijk als eerste gespot. Wauw we zijn in Australie! Toch zag het er anders uit dan ik had verwacht. De vorm was anders. We stopten de bus zodat iedereen foto's kon maken. Eenmaal terug in de bus vroeg Dan en wat vonden jullie van Mount Conner??

Huh, was dit niet Uluru? Ja hoor wie was er in het geintje getrapt, mevrouw Kradolfer! Je kan mij ook alles wijs maken. Het zag er al zo raar uit, maar ja ik durfde niet te zeggen dat het niet op Uluru leek!

Toen we uiteindelijk echt bij Uluru aankwamen herkende iedereen het meteen. Het was fascinerend. Zo bijzonder. Hilde en ik hadden voor het eerst echt het idee... WE ZIJN IN AUSTRALIE!

Die nacht hebben Hilde en ik niet in onze swag geslapen. We verbleven op een enorm resort met een groot gedeelte campground waar ook hutjes en tentjes stonden. Een van de tourguides vertelde ons stiekem dat er waarschijnlijk geen slot zat op de hutjes. Toen we gingen kijken waren ze inderdaad open en er stonden twee heerlijke bedden. Die nacht hebben we stiekem in het hutje geslapen. De volgende ochtend heb ik mijn bed opgemaakt zoals nooit tevoren. Niemand mocht zien dat er in dat bed geslapen was, anders zouden er problemen komen. Spannend he!

We zijn alweer bij dag 4. Dag 4 was een hele mooi dag. We hebben een 2 uur durende wandeling gemaakt door Kata Tjuta. Een spiruteel gebergte van de Aboriginals. De tourguide gaf ons mee dat dit gebergte vaak gebruikt werd om tot jezelf te komen. Om na te denken over de dingen die je hebt meegemaakt. Hilde en ik zonderden ons af van de groep zodat we intens konden genieten van de mooie wandeling en in alle stile konden nadenken. Tijdens deze wandeling heb ik een emotioneel momentje gehad. Het was heel erg bijzonder en toch ook heel fijn. Wat er allemaal door me heen ging hou ik lekker voor mezelf en een beetje voor Hilde :-)

Die avond kregen we van Dan een tip dat we op trailer moesten gaan slapen zodat we dichterbij de sterren lagen. Die nacht was verbijsterend. 'S nachts werd ik wakker en keek naar de sterren. Ontelbaar veel sterren. Ook hoorde ik honden blaffen. Het was pas later dat ik besefte dat het geen normale honden waren maar de Dingo's.

Dag 5 was de zwaarste dag die we hebben gehad tijdens onze hele reis. We gingen een wandeling maken rond Uluru. Ik had eigenlijk een wens. Ik wilde heel graag Uluru rond rennen. Het is namelijk een wandeling van 10 km en ik wilde graag de berg rond hardlopen. Helaas ben ik de dag ervoor gebeten door een spin! Ja ook dat kan ik van mijn Bucketlist schrappen een echte ozzie spinnenbeet. Gelukkig geen giftige, maar mijn been zag er niet uit. Er zat een heel gezwel op. Dan raadde mij daarom af om te gaan hardlopen. Tot de dag van vandaag baal ik hier nog steeds enorm van. Enige lichtpuntje is.... dan moet ik maar een keertje teruggaan om het alsnog te doen!

De wandeling was heel zwaar, heet en uiteindelijk saai. 10 km rond een rots lopen met constant hetzelfde uitzicht, namelijk een rode rots en struiken. En vergeet vooral de hete zon niet die vol op ons hoofd stond. De wandeling duurde 2,5 uur en eenmaal terug bij het begin waren we allemaal doodop, maar we kunnen wel zeggen dat we het gedaan hebben!

Dag 6 was ook een zware dag. Om 6.00 stonden we klaar voor heart attack hill bij Kings Canyon. Heart attack hill zegt het al. Gemiddeld 2 x per jaar krijgen mensen tijdens deze wandeling een hart aanval.
Ja wij hadden er echt zin in om om 6.00 's ochtends ons hart sneller te laten kloppen. Eenmaal boven aan de heuvel keken Hilde en ik elkaar aan, noemen ze dit nou heart attack hill? Viel reuze mee. De daarop volgende 3 uur bestond uit een wandeling door het schitterende Kings Canyon.

Na deze wandeling zat het er alweer op. Spullen pakken en op naar Alice Springs, waar we 's avonds de week afsloten met een heerlijk diner en een drankje.
Alice Springs is echt vreselijk. Gelukkig hadden we de volgende dag al onze vlucht naar Cairns en konden we hier zo snel mogelijk weg.

Cairns.

Cairns was heerlijk. We hebben hier lekker gerelaxed en niet veel gedaan, the usual stuff: zonnen, shoppen en eten ;-)

Zoals jullie op fb hebben kunnen zien ben ik in het diepen gesprongen op the great barrier reef! JAJA ik heb gedoken op de great barrier reef. Helaas ben ik een beetje in de maling genomen. We zouden namelijk 2x 35 min gaan op 10 meter diepte. Helaas ben ik 1x 20 min geweest en 1x 35 op maar 6/7 meter diep. Maar ik heb toch genoeg gezien gelukkig! Het was echt heel tof!

Na Cairns zijn we doorgegaan naar Airlie beach waar we op een zeilboot zijn gestapt naar de whitsunday eilanden. De foto's op fb spreken voorzich denk ik. Als je ze nog niet hebt gezien... shame on you!

Na Agnes water, waar echt niets te doen was alleen zonnen bij het zwembad en op het strand, zijn we nu in Rainbow beach.
Woensdag gaan we de Fraser Island tour doen. Helaas is het weer hier om te huilen. Het water komt met bakken uit de hemel, dus we hopen dat het woensdag t/m vrijdag droog blijft. We slapen namelijk in een tent.

Nou lieve allemaal, was weer een flinke lap tekst. Hoop dat jullie er weer van genoten hebben. Volgende blog is denk ik echt mijn laatste want over alweer 3,5 week ben ik weer thuis!

Dikke kus en liefs!